Bursa’da Beş Günlük Bir Kamp Serüveni

-

 



Bir haftalık Bursa tatilinden sonra yeniden merhaba! 🌿
Aslında bu tatil bambaşka bir serüvenle başladı. Arkadaşım bir gün bana GSB’nin düzenlemiş olduğu bir kamp başvurusunu gönderdi: “Hadi beraber başvuralım!” dedi. Hiç düşünmeden ikimiz de başvurduk. GSB ve TİKA iş birliğiyle düzenlenen bu kampa katılma hakkını ben kazandım, ama maalesef arkadaşım kazanamadı. Açıkçası neye göre seçim yapıldığını hâlâ bilmiyorum.

📌 Kamp tarihi 1-5 Eylül’dü. Üstelik tüm masraflar GSB tarafından karşılanacaktı. Yolculuğum 31 Ağustos gecesi başladı. Uzun yolculukları g
erçekten çok seviyorum. Camdan dışarı baktığımda gördüğüm sadece bir sokak lambası ya da araba farı değildi. Hayallerim, geçmişim, hatalarım, pişmanlıklarım, kazandıklarım ve kaybettiklerimdi… Gece 1’de başlayan bu düşüncelerim sabah 5’e kadar sürdü. Sonra bir ara uyumuşum ve gözlerimi açtığımda artık Bursa’daydım.

İlk Karşılaşmalar

Hiç kimseyi tanımadan gittiğim bu kamp bana daha ilk dakikalarda sürpriz yaptı. Otogarda tanıştığım insanlarla sanki yıllardır birbirimizi tanıyormuşuz gibi samimi olduk. Daha 2 saat önce tanımadığım kişiler, kısa sürede “otogar arkadaşlarım” oldular. Hatta aynı odada kalmamız bu bağı daha da güçlendirdi.

Kamp alanına vardığımızda gördüğüm manzara ise tarifsizdi: Deniz, sahil, bungalov evler… Hatta benim en sevdiğim cins köpek bile vardı, daha ilk andan içim ısındı. 🐶 Yerim onu!

Eğitimler, Projeler ve Etkinlikler

Sabah 09.00’dan 16.00’ya kadar TİKA eğitimleri sürüyordu. TİKA’nın faaliyetlerini, bizim hazırlayacağımız projelerin kapsamını öğreniyor ve her gün yeni bilgilerle donanıyorduk.

Eğitimlerin en dikkat çekici kısmı ise şu oldu: Bizden bir ülke seçmemiz istendi ve o ülkenin kalkınmasına katkı sağlayacak bir proje tasarlamamız gerekiyordu. Hiç tanımadığım insanlarla bir araya gelerek bu projeyi hazırladık. Sanırım kampın en zorlayıcı anı da buydu. Çünkü grup çalışması gerçekten kolay değil; herkesin fikri farklı, herkes başka bir açıdan bakıyor. Kimi anlarda yorucu olsa da sonuçta bu da kampın tuzu biberi oldu diyebilirim.

Öğleden sonraları ise tam bir tatil havasıydı: Deniz, kum, güneş; akşamları konserler, tiyatrolar ve çeşitli etkinlikler… Her gün hem farklı insanlarla tanışıyor hem de yeni şeyler öğreniyordum. Birazcık yanmış olabilirim tabii, Bursa güneşi şakaya gelmiyormuş. 😄 Ama işin en güzel kısmı geceydi: Ay ışığının denize vurduğu o anlarda kumsala oturup hayal kurmak… O an gerçekten tarifsizdi.

Vedalar ve Dönüş

Sanki o beş gün hiç bitmeyecekmiş gibi hissetmiştim. Ama her güzel şeyin bir sonu var. Katılımcı belgelerimizi aldık, son eğlencemizi yaptık ve dönüş vakti geldi. Rüya gibi geçen günlerin ardından kendimi tekrar Ankara’da buldum.

Bu beş gün hem tatil hem eğitim hem de unutulmaz anılarla doluydu. Keşke her detayını yazabilsem… Galiba artık bu sene için son gezim buydu. Ailem de bana “Bu sene Türkiye turuna çıkmış gibisin!” diyor. Haklılar, çünkü gerçekten birçok şehir gezdim. Ve evet, buzdolabımda her şehirden bir magnet var. Bakalım sıradaki magnet nereden olacak? 🙂

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bir Pazar Sabahı Hayallerin Peşinde

-
Bir pazar sabahı yollara düşmüşüm yine, hayallerimin peşinden koşmaya. İlk satırlarımı da bu hayallerin peşinden koştuğum sabahın yollarında, kulağımda Mor ve Ötesi – Bir Derdim Var şarkısıyla atıyorum işte. Koşa koşa yorulan ayaklarım, kalmayan gücümle, uykunun en tatlı saatlerinde kalktım… direniyorum. Bazen insan ne için yola çıktığını unutsa da, o ilk adımı atan kalbin titreyişi her şeyi hatırlatıyor. Bugün de öyle bir sabah. Gözlerim yarı kapalı, bedenim uykuyla savaşıyor ama ruhum uyanık, çünkü bir hayalin peşinden koşuyorum.  Çünkü bir şeyleri değiştirmek, dönüştürmek istiyorum. Hayat bir yolculuk, evet klişe… ama öyle. Ve ben bu yolculukta nereye varacağımı bilmiyorum, ama nereden başladığımı hiç unutmayacağım. 
Devamı

Hepimiz Biraz Vaka Değil Miyiz?

-
Resim
  Bazen öyle kitaplar vardır ki, kapağını açtığınız anda “Acaba ben de bir vaka mıyım?” diye düşünmeye başlarsınız. İşte Gary Small ve Gigi Vorgan’ın yazdığı Bir Psikiyatristin Gizli Defteri tam da böyle bir kitap. Normalde başkasının sırlarını okumak ayıp sayılır ama bu kitapta doktorun izniyle hastaların en sıra dışı, en garip, en “yok artık!” dedirtecek hikâyelerine göz atıyorsunuz. Kitap, ciddi bir psikiyatri dersi vermiyor; daha çok “akıl sağlığı nedir, nerede başlar nerede biter?” sorusunu akıcı bir dille düşündürüyor. Ama işin komik yanı şu: Okurken kendinizden parçalar buluyorsunuz. Mesela bir vaka obsesif bir şekilde her şeyi kontrol etme takıntısından bahsediyor. Ben de bir yandan kitabı okurken “Ojelerim kurudu mu, acaba sürdüğümde taşmış mı?” diye her sayfada tırnaklarıma bakıyorum. İşte tam bir vaka örneği! Kitabın en güzel yanı, psikiyatrinin soğuk laboratuvar havasını değil, hayatın içinden hikâyeleri anlatması. Hani hepimiz günlük hayatta “Ben deli miyim acaba?”...
Devamı

İzmir Rüyası ve Bir Doğum Günü Hatırası

-
Resim
Doğum günümden beri bu sayfayı açıp uzun uzun yazamadım. İş temposu, tatil derken nasıl bugüne geldik hiç anlamadım. Uzun zamandır içimde bir İzmir sevdası vardı. Ama bir türlü gitmek nasip olmamıştı. Derken doğum günümde, arkadaşımla birlikte bir tur ayarladık ve sonunda yollara düştük. İlk gün; Denizli, Pamukkale Travertenleri, Hierapolis Antik Kenti, Salda Gölü ve Lavanta Bahçeleri derken, dolu dolu geçen harika bir gün yaşadık. Her şeyden, herkesten uzaklaşmak o kadar iyi geldi ki… Herkesi geride bırakmaya ne kadar ihtiyacım olduğunu orada fark ettim. Hiçbir şey düşünmemek, sadece gülmek, sadece “o anın” tadını çıkarmak... Meğer ne büyük bir lüksmüş. Günün sonunda yorgunluktan bitap düşmüş bir halde Denizli’deki otelimize yerleştik. Otelin en güzel yanı mı? Tabii ki klima! Allah’ım, nasıl bir nimettir o... Söküp eve götüresim geldi. Duş alıp yemek yedikten sonra sabaha kadar deliksiz bir uyku çektim. Ertesi sabah hazırlanıp kahvaltımızı yaptık, tekrar yollara düştük. Ama hâlâ uyku...
Devamı